Daan Mulder maakt in zijn installaties, waarin film, performance en sculptuur samenkomen, de toeschouwer actief deelgenoot van wat hij zelf beschouwt als een gezonde oefening in waanzin. Met zijn draagbare sculpturen, voorzien van camera's en werktuigen, legt hij een onderzoek vast naar hoe absurd het is om mens te zijn, en speelt hierin zelf de hoofdrol.