Al dertig jaar lang ben ik gefascineerd door vormen die geometrisch zijn. Het is vooral de blokkendoos van mijn zoon die een bron van inspiratie werd. Het werd mijn speelveld, waaruit ruimtelijke objecten voortkwamen die op hun beurt weer uitnodigden tot schetsen en schilderijen. Een dans van drie tot twee dimensies en visa versa.

Dit spel met uitersten vormt de kern van mijn werk,  afstand-nabijheid, hardheid-zachtheid, licht–donker. Ik probeer beelden te maken waarin contrasten samengaan, samensmelten en in evenwicht komen.
 
Mijn werk ontwikkelt zich geleidelijk, het maakproces kost veel tijd. Ik zoek, ‘net zolang tot de enig ware, totale en trefzekere vorm is gevonden’ (uit een tekst van Frits Bless, 2008)
 
Naast het creëren van een parallelle werkelijkheid, maak ik sinds twee jaar natuurfoto’s. Verval en dood zijn prominent aanwezig. De foto’s worden op papier afgedrukt en daarna bewerkt met krijt en potlood. Ook hier zoek ik net zolang totdat ik de essentie, ‘de enig ware, totale en trefzekere vorm’, heb gevonden. 

In deze foto’s is de natuur in beeld, maar juist daar waar zij haar verval vertoont. En ook dan blijft het streven naar de harmonische oplossing onontkoombaar voor mij.